این روزها کلاْ سرعت حرف اول رو می‌زنه و هرچقدر یه وسیله الکترونیکی سریع‌تر عمل کنه، تجربه کاربری لذت‌بخش‌تری رو ایجاد می‌کنه. توی صفحه نمایشگر گوشی‌های هوشمند هم رفرش ریت موضوع مهمی شده و بحث داغ دنیای تکنولوژیه.
توی این مقاله از مجله‌ی رادار، ما قصد داریم راجع به رفرش ریت بیشتر صحبت کنیم تا موقع خرید گوشی، یه گوشی با ویژگی‌های مناسب‌تری انتخاب کنی.
اولین سوالی که مطرح میشه اینه که، رفرش ریت نمایشگر چیه و چرا یه عامل مهم برای خرید گوشیه؟
به تعداد دفعاتی که یه نمایشگر در هر ثانیه می‌تونه تصویر خودش رو تغییر بده، نرخ نوسازی یا رفرش ریت می‌گن. پس هرچقدر این رقم بالاتر باشه، ما با تصاویر نرم‌تر و روون‌تری روبرو هستیم.
تا سال ۲۰۱۸ در دنیای گوشی های هوشمند نرخ نوسازی معمول، ۶۰ هرتز بود و به عنوان نرخ استاندارد به حساب می‌اومد. اما حالا پنل‌هایی با نرخ نوسازی ۱۲۰ و یا حتی ۱۴۰ هرتزی رو در صنعت گوشی‌های هوشمند داریم.
البته باید به این نکته هم اشاره کنیم که توی گوشی‌هایی که نرخ نوسازی نمایشگر اون‌ها ۶۰ هرتزه، همچنان ما تصاویر نرم و روونی رو داریم اما خب در صورتی که در کنار نسخه‌های قوی‌تر قراره بگیره، خیلی سریع متوجه تفاوتش می‌شیم.
حالا فرق رفرش ریت و فریم ریت چیه؟
یکی از اشتباهاتی که خیلی‌ها می‌کنن، اشتباه گرفتن رفرش ریت با فریم ریت و بلعکسه. توی بخش قبل رفرش ریت رو توضیح دادیم، اما فریم ریت یعنی تعداد فریم‌هایی که در هر ثانیه به نمایشگر منتقل میشه. البته برای اینکه یه تجربه نرم و روون داشته‌باشی، نیازه که این دو عامل به صورت کامل باهم هماهنگ باشن.
اما چیزی که دل نگرانی خیلی‌هاست، اثر رفرش ریت روی مصرف باتریه.
یکی از دلایلی که هنوز گوشی‌هایی با نمایشگر ۶۰ هرتز عرضه می‌شن، چیزی جز مصرف باتری بیشتر نمایشگرهای ۱۲۰ هرتزی نیست. این نمایشگرها حداقل ۵۰ درصد مصرف باتری رو افزایش می‌دن. دلیلش هم به این خاطره که این نمایشگرها با واکنش سریع‌تری که به لمس کاربر دارن، استفاده از رم و سی‌پی‌یو رو افزایش می‌دن و همین موجب افزایش میزان مصرف باتری میشه.
اگه بخوایم مسئله رو براتون بیشتر بشکافیم، باید وارد بحث‌های ریاضیاتی بشیم.
وقتی که نمایشگر گوشی شما روی حالت ۶۰ هرتزه، میزان واکنش گوشی به لمس شما حدود ۱۶ میلی ثانیه‌ست. حالا اگه نرخ رفرش به ۱۲۰ هرتز افزایش پیدا کنه، این زمان ۱۶ میلی‌ثانیه‌ای میشه ۸ میلی‌ثانیه. به همین خاطره که مصرف باتری به شدت بالا میره.
این ماجرا وقتی جالب‌تر میشه که بدونی حتی در صورت کم کردن میزان روشنایی تصویر، مصرف باتری همچنان توی همون حد می‌مونه. به خاطر همین در خیلی از گوشی‌ها روی رزولوشن‌های بالاتر، شاهد محدود شدن نرخ ریفرش یا همون نرخ نوسازی تصویر به ۶۰ هرتز هستیم.
خبر خوب اینه که توی چند وقت اخیر، یه ویژگی جدید به اسم رفرش ریت متغیر بوجود اومده که مصرف باتری رو بهینه‌تر می‌کنه. یعنی به این صورت که وقتی در حال تماشای یه تصویر ثابت باشیم، نرخ نوسازی به صورت خودکار کم میشه تا مصرف باتری حتی تا ۳۰ درصد هم کاهش پیدا کنه.
از طرف دیگه وقتی روی گوشی، بازی‌های ویدیویی مثل پابجی رو بازی می‌کنی، نرخ نوسازی بالا میره تا تصاویر نرم‌تر و روون‌تر به نظر برسن.
چطوری رفرش ریت گوشی‌مون رو تنظیم کنیم؟
اگه گوشی تلفنت گوشی جدیدیه، نیاز به هیچ تنظیمات خاصی نیست و این موضوع به‌صورت پیش فرض روی گوشیت فعاله. اگه هم می‌خوای که این ویژگی رو به صورت دستی تغییر بدی، فقط کافیه به تنظیمات گوشیت بری و به‌دنبال یه گزینه به اسم Refresh rate یا Smooth display باشی و نرخی نوسازی مورد نظرت رو انتخاب کنی.
نکته‌ای که اهمیت بالایی داره و باید به اون توجه کنی، اینه که گوشیت اگه این ویژگی رو داشته باشه، باید CPU بهتری هم داشته‌باشه تا بتونه نرخ نوسازی بیشتر نمایشگر رو پشتیبانی کنه. در غیر این صورت با تجربه عذاب‌آوری مواجه می‌شی.
همچنین اگه نمایشگر گوشیت به نرخ نوسازی متغییر مجهز نبود؛ در صورتی که به نرخ نوسازی بالاتر نیاز نداری، به صورت دستی نرخ رو تغییر بده تا مصرف باتریت کاهش پیدا کنه.
آیا داشتن رفرش ریت بالا الزامیه؟
به عنوان صحبت آخر و برای جمع‌بندی باید بگیم که برخورداری از این دو ویژگی، یعنی نرخ رفرش بالاتر و نرخ نوسازی متغیر، برای اجرای هیچ برنامه یا بازی خاصی ضروری نیست. بنابراین اگه گوشیت به این ویژگی‌ها مجهز نبود هم جای نگرانی نیست. چون این فقط یک ویژگی مثبت به حساب میاد و نه ضروری.
بدون دیدگاه